Een nieuw WWF-rapport analyseert 24 ontbossingsfronten in Latijns-Amerika, Azië en Afrika en stelt vast dat tussen 2004 en 2017 meer dan 43 miljoen hectare tropische en subtropische bossen in deze regio's zijn ontbost, d.w.z. een oppervlakte gelijk aan 14 keer de grootte van België. Ons land heeft een zware voetafdruk door de invoer van grondstoffen.

De ontbossingsfronten  

Het WWF-rapport duidt 24 ontbossingsfronten aan, dit zijn plaatsen waar ontbossing hoge toppen scheert. Negen ontbossingsfronten bevinden zich in Latijns-Amerika - een regio met een dramatische afname (-94%) van de populaties wilde dieren - acht bevinden zich in Afrika en zeven in Zuidoost-Azië. Volgens het rapport zijn de plaatsen waar ontbossing het snelst plaatsvindt: de Amazone in Brazilië en Bolivia, Madagaskar, Sumatra en Borneo in Indonesië en Maleisië en de savannes van Cerrado in Brazilië en Gran Chaco in Argentinië en Paraguay. 

Klik hier voor een interactief dashboard van de ontbossingsfronten.

Oorzaken van ontbossing

Commerciële landbouw is de belangrijkste oorzaak van ontbossing over de hele wereld, waarbij beboste gebieden worden gekapt om ruimte te creëren voor vee en om gewassen te verbouwen. Andere belangrijke factoren zijn de ontwikkeling van infrastructuur, mijnbouwactiviteiten en landspeculatie. 

Een planeet die gezond is voor de mens, begint bij gezonde bossen

De vernietiging van bossen weegt zwaar op de strijd tegen klimaatverandering en draagt ​​bij aan de dramatische achteruitgang van de biodiversiteit. Landbouw, bosbouw en landgebruik zijn verantwoordelijk voor ongeveer 25% van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Habitatverlies door niet-duurzaam landgebruik en ontbossing is een van de belangrijkste oorzaken van afnemende populaties in het wild en klimaatverandering. Het is ook de grootste risicofactor voor de menselijke gezondheid door opkomende infectieziekten. Door bossen, savannes en graslanden te behouden en duurzamere voedselsystemen te bevorderen, kunnen we onze uitstoot verminderen en een volgende pandemie voorkomen. 

Oplossingen

Er zijn verschillende antwoorden op ontbossing mogelijk:

1. Gebiedsgerichte oplossingen zoals de afbakening van beschermde gebieden, erkenning van de landrechten van inheemse volkeren en lokale gemeenschappen, moratoria, brandbeheer en voorschriften voor landgebruik.
2. Sector- of goederen-gerichte oplossingen zoals legaliteits- en verzekeringssystemen, duurzaamheidsnormen en vrijwillige certificering, nul-ontbossingsbeleid en traceerbaarheid in toeleveringsketens, betaling voor ecosysteemdiensten, financiering voor duurzame landschappen en monitoring van ontbossing.

Er is vaak een overlap tussen de twee groepen oplossingen aangezien sommige gebiedsgerichte oplossingen toepasbaar zijn op een specifieke sector, terwijl andere sectorgerichte oplossingen focussen op een bepaald gebied. Daarnaast zijn er meer geïntegreerde oplossingen, deze zijn vaak het meest succesvol aangezien ze verschillende benaderingen combineren.

Een cruciale kans in 2021

De Europese Unie is een van de belangrijkste importregio’s van grondstoffen die gelinkt zijn aan ontbossing en heeft dus een grote verantwoordelijkheid voor het bestaan van ontbossingsfronten. Omdat Europa een deel van het probleem is, is het ook een deel van de oplossing. Een cruciale kans doet zich voor in 2021, aangezien de Europese Commissie in haar Biodiversiteit- en Farm to Fork-strategieën heeft aangekondigd een wetsvoorstel te zullen presenteren om ontbossing tegen te gaan. In september 2020 hebben we de Together4Forests-campagne gelanceerd en burgers uitgenodigd om deel te nemen aan de publieksraadpleging van de Commissie. In drie maanden tijd hebben bijna 1,2 miljoen burgers zich bij ons aangesloten om te wijzen op de dringende noodzaak om op te treden tegen ontbossing. De komende maanden en jaren zullen cruciaal zijn voor de toekomst van onze bossen. Daarom roept WWF de Europese Unie op om een ambitieuze en bindende wetgeving uit te vaardigen.