Een Europese otter heeft in een natuurlijke omgeving een levensverwachting van zo’n vijf jaar.

Europese otters eten vooral kleine vissen van ongeveer 10 cm lang. Ze kunnen ook schaaldieren, amfibieën en aquatische insecten eten. Ze eten de prooidieren die het meest voorkomen in hun omgeving.

Europese otters zijn uitstekende zwemmers en duikers. Ze gebruiken hun lenigheid en gehoor om vissen op te sporen. Eens ze er eentje opmerken, grijpen ze hun prooi met hun klauwen en scherpe tanden.

De Europese otter, solitair en discreet, is een semi-aquatische marterachtige die vooral ‘s nachts actief is. Zodra de otter onder water duikt, sluiten zijn neusgaten en oren. Met zijn zwemvliezen kan hij zich voortbewegen, terwijl zijn lange gespierde staart als roer dient. De extreme dichtheid van zijn haren (ongeveer 70.000 per cm²) maakt zijn vacht waterdicht en heel isolerend.

De otter heeft een groot territorium nodig dat 5 tot 40 km waterloop kan innemen. Dat territorium verdedigt hij tegen soortgenoten. Hij kan de meeste zoetwaterhabitats bewonen, als ze rijk zijn aan schuilplaatsen en voedsel.

Otters slapen bijna nooit twee dagen achtereen op dezelfde plaats. In totaal heeft deze marterachtige meer dan 50 schuilplaatsen (holen, holtes, struiken, bramen, enz.) in zijn territorium! Zijn broedplaats, is de veiligste van ze allemaal.

De Europese otterpopulaties worden bedreigd door de vervuiling van rivieren, vernietiging van habitats, jacht en het verlies van prooidieren. Dankzij maatregelen voor natuurbehoud en de bescherming van waterrijke gebieden, herstellen de otterpopulaties zich op sommige plaatsen.