Otter in Vlaanderen

Na tientallen jaren afwezigheid maakt de otter een voorzichtige comeback in ons land. Als we deze beschermde diersoort een duurzame toekomst willen bieden, heeft ze meer en beter verbonden leefgebieden nodig. In onze rivieren en beken moeten meer vissen zwemmen, én we moeten zorgen dat ze schoner zijn. Bovendien moeten we knelpunten wegwerken, bijvoorbeeld door looprichels te bouwen onder bruggen.

WWF spant zich al langer in voor de otter in de Scheldevallei – daar wordt het dier dan ook het vaakst gespot. In 2024 hebben we ons werkingsgebied uitgebreid naar Grenspark Kempenbroek in Limburg. Daar heeft de actieve beverpopulatie de habitat voorbereid voor de komst van de otter. Of die zijn weg naar het park vindt, willen we monitoren met wildcamera’s.

Vorig jaar kondigden we aan dat Interreg ons projectvoorstel ‘Otter over de Grens’ goedkeurde; dit jaar gingen we aan de slag. Samen met 16 partners geven we de otter alle kansen om zich thuis te voelen in Vlaanderen en Nederland. In het kader van ‘Otter over de Grens’ kopen we grond aan, herstellen en ontsnipperen we natuurgebieden, verbeteren we de ecologische connectiviteit, en monitoren we otters en hun prooien. In het Niels Broek troffen we al voorbereidingen om nieuwe otterleefgebieden aan te leggen; voor het Kempenbroek en de Sint-Onolfspolder zetten we de eerste stappen om in 2025 extra otterhabitat te kunnen creëren.

Kennisverspreiding staat tot slot ook hoog op onze agenda. We organiseerden bijvoorbeeld een studiereis naar Nederland. Daar leerden zo’n 40 water- en landbeheerders hoe ze otters kunnen monitoren, en hun leefgebieden met elkaar kunnen verbinden en herstellen. En jong geleerd is oud gedaan, dus nodigden we scholen uit voor een rivierschoonmaakwedstrijd. Zo leerden kinderen spelenderwijs over de otter en de gevolgen van plasticvervuiling.