Buitengewoon weeshuis voor beertjes in nood

Buitengewoon weeshuis voor beertjes in nood

Het berenweeshuis in het Roemeense Hășmaș-gebergte heeft al 200 welpjes gered. Een hele prestatie! Beertjes die alleen achterbleven in het bos, groeien er op met zo weinig mogelijk menselijk contact. Daarna hervatten ze hun leven in de natuur.

In het noordoosten van Roemenië, in het hartje van de Karpaten, steunt WWF-België een erg bijzonder weeshuis: Bear Again. Wat maakt dat centrum in het Hășmaș-gebergte zo speciaal? Het vangt berenjongen in nood uit Roemenië en de omliggende landen op. En dat is een unicum in Europa.

Roemenië telt de grootste populatie bruine beren in Europa. Helaas is het niet altijd eenvoudig voor de mens en zo’n groot zoogdier om samen te leven.

Door jacht, verkeersongevallen en ontbossing sterven en verdwijnen er elk jaar tientallen beren. Soms laten die beren verweesde welpjes achter. Die zijn te jong om zich te verschuilen voor gevaar. In de natuur hebben ze geen enkele kans om te overleven.

Leonardo Bereczky richtte het centrum in 2004 op. Intussen heeft hij al meer dan 200 beren opgevangen en met succes terug vrijgelaten. Hij volgt de verplaatsingen en het gedrag van sommige beren verder op met drones en gps-halsbanden.

Dringend: weesbeertjes zoeken opvang

Het verhaal begint vaak met een melding: iemand heeft een eenzaam welpje gevonden. De moederbeer geeft geen teken van leven. Dan schiet het berenweeshuis in actie. Het vangt de weesbeertjes op. Meestal zijn ze erg verzwakt – ze zijn uitgedroogd, hypoglycemisch, gewond ... – en brengen de medewerkers hen met spoed naar een dierenartspraktijk. Zodra ze er klaar voor zijn, gaan de welpen naar het berenweeshuis.

Daar worden ze zo'n twee jaar gevoed, verzorgd en opgevolgd.

Klein beertje moet op zijn eigen poten leren staan

Voor de beren hun leven in de natuur hervatten, leren ze langzaam alle vaardigheden die ze nodig hebben om het in het wild te overleven. Om de beertjes te helpen om zelfstandig te worden, gebruikt het weeshuis een unieke methode.

Menselijk contact wordt zoveel mogelijk vermeden: de beertjes moeten de vaardigheden die hun moederbeer hun zou leren, zelf verwerven. Gabriel Galgoczy werkt in het weeshuis. Hij legt uit dat het in een bos ligt. 'De welpen vinden er natuurlijke voedingsbronnen. Wij zorgen gewoon dat ze alle nodige voedingsstoffen binnenkrijgen.' Voor de beertjes zelf hun voedsel kunnen vinden, krijgen ze te eten via drones.

Wanneer de winter nadert, zet hun natuurlijke instinct hen zelfs aan om een hol te bouwen om in te overwinteren.

Langzaam klaargestoomd om te overleven in het wild

Dankzij de methode van het centrum bereiden onze weesbeertjes zich langzaam maar zeker voor op het leven in het wild. De eerste weken en zelfs maanden na hun vrijlating blijven de beren vaak dicht bij het weeshuis. Leonardo en Gabriel volgen hun verplaatsingen op via drones en gps-halsbanden. Als dat nodig is, geven ze de beertjes de eerste weken ook nog te eten. Uiteindelijk groeien de welpjes op tot grote beren die in het wild leven.

Geen enkele beer is teruggekeerd naar het weeshuis. Dat is een fantastisch teken!

Wedden dat de vrijgelaten beren lekker warm in hun hol op de lente liggen te wachten terwijl je dit leest?

Kansen om meer te leren over de Europese bruine beer

Het onderzoek en de praktische inspanningen van de oprichter van het centrum, Leonardo Bereczky, gaven ons meer inzicht in het gedrag van de soort. Met zijn werk draagt Leonardo enorm veel bij aan de kennis over en bescherming van beren overal ter wereld.

Zijn methode is uniek, en de resultaten zijn spectaculair. Hij heeft bewezen dat weesbeertjes die volwassen worden, dezelfde levensverwachting hebben als welpen die door hun moeders worden grootgebracht. De welpjes leren van elkaar en kunnen zo opgroeien tot gezonde, volwassen beren.

Red ook een weesbeertje

Als je symbolisch een bruine beer adopteert, steun je onze samenwerking met het berenweeshuis in de Karpaten, en onze andere initiatieven om de soort en zijn natuurlijke leefgebied te redden.

Maak samen met ons het verschil!