Vreedzaam samenleven met grote carnivoren in Midden- en Zuidoost-Europa

Verschillende WWF-kantoren in Centraal- en Zuidoost-Europa bundelen hun krachten om een omgeving te creëren waarin mens en dier in harmonie kunnen samenleven. Om dit te bereiken wordt er gewerkt aan de connectiviteit van de leefgebieden, die essentieel zijn voor de verplaatsing en groei van grote carnivoren zoals wolven en bruine beren. Anderzijds wordt er actief samengewerkt met lokale gemeenschappen om voort te bouwen op hun eeuwenoude kennis over het samenleven van mens en dier.

Om dit mogelijk te maken wordt er gezocht naar duurzame oplossingen om enerzijds de impact van de infrastructuur op de habitat van grote carnivoren te verlichten en anderzijds de conflicten met beren en wolven te verminderen

Context

Conflicten tussen mensen en grote carnivoren nemen toe in Midden- en Zuidoost-Europa. De oorzaken zijn het verlies en de versnippering van habitat (landbouw, wegen, nieuwe gebouwen), menselijke verstoring (vb: ongecontroleerde bessenpluk of toerisme en bosbouw) en het slecht opbergen van wat voedsel (onbewaakt vee, een te kort aan vuilnisbakken, aas…).

Veel jagers beschouwen grote carnivoren nog steeds als concurrenten voor wild. Deze vormen vaak een bron van illegale inkomsten wanneer er weinig controle is op jacht en stroperij.

Bovendien hebben de landen in de regio niet genoeg monitoringsystemen voor grote carnivoren. Er is een te kort aan gespecialiseerde teams om “probleemdieren” aan te pakken, niet genoeg systemen voor financiële vergoeding in geval van schade of grootschalige steunprogramma's voor preventieve maatregelen (elektrische omheiningen, waakhonden)

Gebruikmaken van traditionele technieken

De landen in Midden- en Zuidoost-Europa hebben niet alleen gezonde populaties grijze wolven (Canis lupus), bruine beren (Ursus arctos) en Euraziatische lynxen (Lynx lynx) in stand gehouden, maar ze maken ook nog steeds gebruik van traditionele technieken om samen te leven met deze dieren.

Beide zijn van essentieel belang voor het herstel van de wilde soorten in de westerse landen, waar eeuwenlang op grote carnivoren is gejaagd met uitsterven als gevolg.

Door recente Europese maatregelen kunnen deze diersoorten zich ook beter herstellen.

Grote carnivoren zijn bovendien uitstekende indicatoren van de connectiviteit van het landschap en de kwaliteit van de habitat.