Als er één thema is dat vandaag het nieuws beheerst, dan is het wel klimaat. Goed nieuws voor een organisatie als WWF, zou je zeggen… Ja en neen. Als natuurbehoudsorganisatie die zich al jaren inzet voor klimaat en biodiversiteit, is dit zeker een opsteker, maar dit zal het pas écht zijn als de CO2-emissies in ons land drastisch naar beneden gaan. Laat dat nu net zijn waar het schoentje wringt. De ene na de andere maatregel wordt opgelaten als een ballonnetje en al even snel weer afgeblazen wegens te grote kost, sociaal onrechtvaardig of verwaarloosbare impact op de CO2-uitstoot. Nochtans verwachten de bevolking en bij uitstek onze jongeren zeer concrete oplossingen. En nog snel ook.

Waar loopt het dan fout? De deelnemers aan het debat, aan de verschillende kanten van het politieke spectrum, graven zich in voor een lange stellingenoorlog, vaak gebaseerd op hun eigen ideologie, en aangevuurd door de nakende verkiezingen. Niemand beschikt vandaag echter over dé oplossing, slechts een stukje ervan, elk bekeken door de eigen bril. Als we echter verschillende problemen samen voegen en begrip hebben voor de noden van onze tegenstanders, ontstaat een ongeziene opportuniteit die het verhitte klimaatdebat misschien wel kan ontwapenen. Enkele voorbeelden maken het concreet.

Stel, ik ben bedrijfsleider en ik trek mij geen barst aan van het klimaat, maar ik verlies wel jaar na jaar omzet omdat mijn werknemers zich vastrijden in de file. En ze rijden zich vast omdat er jaarlijks circa 15.000 nieuwe bedrijswagens op de wegen bijkomen. Bedrijfswagens zijn gewoon een fiscaal té interessante vorm van verloning. Als bedrijfsleider wil ik dat mijn werknemers gewoon vlot op kantoor geraken. Als de salariswagens worden bekeken als de bron van fileleed en omzetverlies, als een sociaal onrechtvaardige verloning, dan liggen positieve oplossingen voor alle belanghebbenden binnen handbereik. En ook het klimaat zal er wel bij varen.

Een ander voorbeeld: stel, ik ben actief in het welzijnswerk en het klimaat zal mij worst wezen. Ik word regelmatig geconfronteerd met schrijnende omstandigheden op de woningmarkt. Degene die het het minst breed hebben, betalen vaak te veel aan huisjesmelkers en krijgen een slecht geïsoleerde en ongezonde woning in de plaats. Als we het hertekenen van de woningmarkt bekijken als een investering in onze welvaart, comfort en gezond wonen, als een opportuniteit voor het creëren van jobs, als een stimulans van onze bouwsector goed voor miljoenen euro’s in België, dan worden oplossingspistes zichtbaar. En het klimaat zal er opnieuw wel bij varen.

WWF maakt vandaag bekend dat onze overheden jaarlijks 2.7 miljard euro uitgeven aan fiscale voordelen voor fossiele brandstoffen. Door deze vervuilende brandstoffen te ondersteunen verhinderen we het halen van onze klimaatdoelstellingen. WWF vraagt transparantie omtrent deze ‘subsidies’ en een duidelijk uitfaseringsplan. We kunnen deze discussie voeren vanuit de invalshoek klimaat met het risico dat polemiek al gauw het debat zal beheersen of we kunnen uitnodigen tot een constructieve dialoog en het gebruik van onze collectieve intelligentie waarbij wordt gezocht naar een win-win voor alle maatschappelijke spelers. Als we oprecht willen deelnemen aan het vinden van oplossingen in plaats van te hameren op de politieke verschillen, dan is het mogelijk om stapsgewijs en samen een andere mobiliteit en een andere woningmarkt te creëren. Met een collectieve aanpak, gaat de discussie niet meer over klimaat, maar over congestie op onze wegen, gezondheid, een sociaal rechtvaardig loonbeleid, het creëren van jobs, gezonde overheidsfinanciën, enz.