Naar aanleiding van de overstromingen die België deze zomer hebben getroffen, slaat WWF-België de handen in elkaar met de ngo’s Natagora en IEW om politici wakker te schudden. Door ons Manifest te ondertekenen, kan ook jij de Waalse overheid aansporen om dringend een beleid op te zetten dat de natuur haar regulerende krachten teruggeeft bij klimaatrampen.

‘Manifest voor de natuur als klimaatoplossing’: een ambitieus politiek programma dat iedereen kan steunen!

Het doel? Oplossingen voorstellen die de natuur kan aanbieden, zowel wat betreft haar vermogen om het water te regelen (een teveel absorberen tijdens overstromingen en reserves aanhouden tijdens droogte) als haar vermogen om koolstof op te nemen. De natuur kan de ruggengraat vormen van een (re)organisatie van het Waalse grondgebied, zowel in stedelijke als in agrarische gebieden. Maar dan moeten de handen nu uit de mouwen!

1. Stop het beton!

“De manier waarop het Waalse territorium wordt beheerd, heeft een rechtstreekse impact op zijn vermogen om het hoofd te bieden aan extreme klimatologische gebeurtenissen. Het is hoog tijd om te stoppen met betonneren en plaats te maken voor de natuur. Wallonië moet zijn globale strategie voor het beheer van zijn territorium herzien, zowel op het vlak van bouw- en renovatievergunningen als wat betreft de toewijzing van bouwzones”, analyseert Hélène Ancion, expert bij IEW. Met name de overstromingsgebieden moeten uitgesloten worden van elke vorm van nieuwe bebouwing.

2. De natuur terugbrengen in de landbouw

Het landbouwbeleid is ruimschoots gefinancierd door de overheden maar moet ten dienste staan van alle burgers. Het moet landbouwers belonen die meegaan in de energietransitie. En het moet de natuur de nodige ruimte teruggeven, zodat die haar regulerende rol kan spelen bij het beheersen van de grillen van het klimaat.

Heggen, vijvers, struiken … Al deze elementen uit het agrarische landschap moeten terugkeren naar de boerderijen, zodat ze niet alleen hun rol kunnen spelen bij het reguleren van erosie en afspoeling, maar ook een toevluchtsoord kunnen vormen voor de biodiversiteit. Graslanden zijn de meest efficiënte oppervlakken voor het absorberen van water en waardevolle koolstofreserves en moeten dus worden beschermd. Alternatieve landbouwpraktijken moeten steun krijgen, zoals het verminderen van de veedichtheid of het overschakelen op biologische landbouw.

3. Bossen en waterrijke gebieden moeten hersteld worden

Waterrijke gebieden en bossen verdwijnen of worden aangetast. Toch zijn het koolstofreservoirs en belangrijke regulatoren van de watercycli. Zij moeten dringend de gelegenheid krijgen om deze functies weer op zich te nemen.

Veengebieden, moerassen, weilanden langs rivieren: waterrijke gebieden werken als een spons om overstromingen te beperken en water op te slaan in droge periodes. 80% van deze gebieden (!) zijn in Wallonië drooggelegd of vernietigd. Ze moeten hersteld worden. De netwerken van natuurreservaten en Natura 2000 moeten worden uitgebreid ten voordele van iedereen.

Déborah Van Thournout, woordvoerster van WWF-België: “De bossen in Wallonië hebben niet veel natuurlijks meer. Duizenden hectaren zijn beplant met sparrenbomen, die niet goed tegen droogte bestand zijn en de bodem vernietigen. Gediversifieerde bossen bezitten daarentegen een buitengewoon vermogen om water en koolstof te absorberen. Ze moeten daarom hun historische plaats in het hart van Wallonië kunnen heroveren.”

Aan de hand van deze campagne willen we een echte mobilisatie teweegbrengen om gezamenlijke oplossingen te vinden voor de klimaat- en biodiversiteitscrisis.