In het Shahdag National Park in Azerbeidzjan werden eind vorig jaar 10 Europese bizons geherintroduceerd en met succes! WWF-België steunde dit fantastische project. Maar hoe zit het eigenlijk met de geschiedenis van de Europese bizon, ook bekend als de wisent, en waarom herintroduceren we ze in Europa?

Deze wollige reuzen spelen een belangrijke rol voor de biodiversiteit van natuurlijke bosecosystemen, die alle leven op onze planeet beschermen. Zo hebben ongeveer 600 diersoorten en 200 plantensoorten baat bij de aanwezigheid van deze grote herbivoren. Bizons nemen bijvoorbeeld regelmatig een zandbad. Dan gaan ze zich heftig over de grond schuren en ontstaan er zandkuilen die heel waardevol zijn voor wilde bijen, wespen, kevers, hagedissen en pioneerplanten. (planten die kale plekken opvullen).  

De Europese bizon van uitsterven redden

Ooit leefden er bizonkuddes over bijna heel Europa, ja ook in België, tot zelfs in Azië … Door overbejaging en vernietiging van hun habitat verdwenen ze langzaam maar zeker uit hun natuurlijke leefgebied. De laatste wilde Europese bizon werd neergeschoten in de Kaukasus in 1927. Een aantal individuen overleefden in dierentuinen.

In 1923 werd de International Society for the Protection of the European Bison opgericht in Berlijn. Hun doel? Het uitsterven van de Europese bizon voorkomen. Hoe? Ze zetten een internationaal kweekprogramma op om de bizons te herintroduceren in hun natuurlijke leefgebied.

De teller van de populatie van wilde Europese bizons stond op 0 in 1927. Tegen 1936 waren er al 748, in 1951 2.019 en in 2023 8.225!

Op het nippertje gered

Het grootste zoogdier van Europa stond op het randje van uitsterven, maar werd op het nippertje gered dankzij de inspanningen van geëngageerde natuurbeschermers.

Zij herstelden een hele soort met een handvol bizonindividuen. Dat was – en is nog steeds - een hele uitdaging waarvoor hard werk, geduld en een topteam nodig is.

Herintroductie in Shahdag National Park

Het begon met het zoeken naar geschikte locaties voor herintroductie, en de selectie en voorbereiding van de dieren.

Vanuit Tierpark Berlin moest de kudde over meer dan 4000 km veilig getransporteerd worden, van Berlijn naar Shahdag National Park in Azerbeidzjan.

Daar aangekomen, moesten ze zich aanpassen aan hun nieuwe omgeving, en uiteindelijk werden ze vrijgelaten in het wild. Sinds de vrijlating van de eerste 20 individuen in 2020, is de bizonpopulatie in Shahdag National Park gegroeid tot 49, gebaseerd op recente monitoringresultaten. En in de zomer van 2023 werden er 8 kalfjes geboren in het wild!

Grensoverschrijdende samenwerkingen zijn essentieel voor het behoud van onze biodiversiteit. Want de natuur kent geen grenzen.