Het slot van COP16, voor echt deze keer. Omdat ze na afgelopen november met te veel onbeantwoorde vragen over de financiering bleven zitten, kwamen de onderhandelaars van de Conventie inzake Biologische Diversiteit een paar dagen bijeen in Rome. Op het einde van deze verlenging van de bijeenkomst, bekend als COP16.2, spraken de landen een vijfjarenplan af om de natuur te financieren en de vernietiging ervan een halt toe te roepen.  

COP16 van de Conventie inzake Biologische Diversiteit werd afgelopen november gehouden in Cali, Colombia. De verwachtingen waren hooggespannen, gezien de zorgwekkende staat van de biodiversiteit vandaag de dag. Ondanks enkele voorzichtige vorderingen bleef COP16 zonder besluit: de helft van de deelnemers verliet de onderhandelingstafel voordat alle nodige beslissingen genomen werden. Om de discussies over de cruciale kwestie van de financiering nieuw leven in te blazen, werd van 25 tot 27 februari 2025 in Rome een tweede “mini” COP16 gehouden.

 De 154 vertegenwoordigde landen (van de 196 ondertekenaars) werden het eens over een stappenplan om een doeltreffend systeem voor de financiering van biodiversiteit op te zetten, met een akkoord over de stappen tot 2030, inclusief een besluit in 2028 over hoe het financiële mechanisme moet werken.

Een stap in de goede richting  

Dit is de concrete weg voorwaarts die in november ontbrak en die het mogelijk zal maken vooruitgang te boeken in de ambitieuze doelen die tijdens COP15 in Montreal in 2022 zijn aangegaan. Toen namen de 196 ondertekenende landen het Kunming-Montreal Akkoord aan, oftewel het “Global Biodiversity Framework”. De kern van deze overeenkomst staat bekend als 30x30. Dit betekent dat de wereld in 2030 30% van al het land, de oceaan en het zoet water moet beschermen. Ter vergelijking: op dit moment hebben we ongeveer 8% landbescherming en 17% bescherming op zee.   

Om tot 30% te komen, hebben de ondertekenaars beloofd om tegen 2030 200 miljard dollar per jaar te mobiliseren om biodiversiteit te beschermen. De overeenkomst die in Rome is bereikt is een stap in de goede richting, maar om dit noodzakelijke bedrag te bereiken is het dringend nodig om fondsen te mobiliseren uit alle bronnen - publiek, privaat en filantropisch.  

 COP16.2 in Rome markeerde ook de officiële oprichting van het “Cali Fund”. Dit fonds verplicht bedrijven die genetische gegevens uit de natuur in hun producten gebruiken om een deel van hun winst aan het fonds te doneren. 50% van het fonds zal worden toegewezen aan inheemse volkeren en lokale gemeenschappen ter ondersteuning van hun acties die bijdragen aan het Global Biodiversity Framework.   

Ter herinnering: waarom het behoud van biodiversiteit van vitaal belang is   

In 50 jaar tijd is de gemiddelde omvang van de populaties wilde dieren in de wereld dramatisch gedaald, met 73%. De natuur staat dicht bij kantelpunten die ecosystemen in een staat van onomkeerbare achteruitgang zouden storten. En dit baart ons allemaal zorgen.   

Hoewel het minder media-aandacht krijgt dan klimaatverandering, voornamelijk omdat het zo complex is om samen te vatten, vormt de biodiversiteitscrisis toch een directe bedreiging voor de mensheid. De natuur ondersteunt onze gezondheid, ons voedsel en ons welzijn. Bovendien zijn de twee crises niet alleen met elkaar verbonden, ze versterken elkaar ook. En ze kunnen leiden tot een derde: de economische crisis. De helft van de wereldeconomie is immers afhankelijk van de diensten die de natuur levert. Investeren in de natuur is dus niet alleen van levensbelang, maar ook zeer winstgevend.   

Want alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden. En het verdwijnen van één soort kan een catastrofaal domino-effect hebben dat bijvoorbeeld de voedselzekerheid van de mens bedreigt.   

Maar er is nog hoop. Want als we de natuur beschermen, geeft de natuur ons een wederdienst. We zien dit al: overal waar we investeren in de bescherming van het milieu, toont de natuur ons haar veerkracht. Soorten die ooit uitgestorven waren, komen terug en de natuur eist haar rechten op. Maar om dit te laten gebeuren, moeten we wereldwijd wakker worden en concrete actie ondernemen.