Europese klimaatdoelstellingen: Nederland, Duitsland en Frankrijk leggen lat hoger, waar blijft België?

Europese klimaatdoelstellingen: Nederland, Duitsland en Frankrijk leggen lat hoger, waar blijft België?

Vandaag stemt het Europees Parlement definitief over de verdeling van de klimaatdoelstellingen voor 2030 onder de lidstaten. Die Europese 2030-doelstellingen over vermindering van uitstoot, hernieuwbare energie en energie-efficiëntie1 werden niet aangepast na het Akkoord van Parijs van 2015, toen de globale ambitie werd aangeschroefd. Nederland, Frankrijk en Duitsland vragen een verhoging van de Europese klimaatdoelstellingen. De Klimaatcoalitie (waar WWF lid van is) wil dat België zich daarbij aansluit. 

 
Om het belangrijke klimaatakkoord van Parijs waar te maken, is er nood aan snelle en doortastende actie. Onze buurlanden hebben dat alvast begrepen: Nederland trekt aan de kar voor een verhoging van de Europese doelstellingen, onder meer Frankrijk, Zweden en Duitsland volgen. Alle ogen zijn nu op België gericht om samen met deze landen een progressieve coalitie te vormen binnen Europa.  

 

België kan niet achterblijven 

Dat is belangrijk in het licht van de gesprekken die doorheen het jaar 2018 lopen over de globale klimaatambitie (de zogenaamde Talanoadialoog) met als hoogtepunt de klimaattop in Polen (COP24) eind dit jaar. Tijdens deze top evalueren de aanwezige landen of de gezamenlijke nationale inspanningen voldoende zijn om de doelstellingen van het Akkoord van Parijs te behalen. Uit een rapport van het VN Klimaatverdrag (UNFCCC) blijkt echter nu al dat die onvoldoende zijn en dat het ambitieniveau moet worden opgetrokken.2 De conclusie van de COP24 moet dan ook zijn dat landen een aangepast, meer ambitieus klimaatplan moeten neerleggen tegen 2020. 
  
Dat geldt dus ook voor Europa. Het recente Nederlandse regeerakkoord wil de Europese doelstellingen verhogen naar onder meer 55% vermindering van broeikasgassen tegen 2030. Duitsland en Frankrijk kondigden vlak voor de paasvakantie eind maart aan dat een verhoging van de Europese ambitie ook volgens hen noodzakelijk is.3   

Volgens Bogdan Vanden Berghe van 11.11.11, lid van de Klimaatcoalitie, "moet België ingaan op de vraag van Nederland om een progressieve coalitie te vormen: “Er is nood aan een belangrijk signaal dat België en Europa betrouwbare partners zijn in de globale strijd tegen de klimaatverandering.” 

Julie Vandenberghe van WWF: "Het is hoog tijd dat België uitzoekt hoe ze de -35% emissiereductie zal waarmaken, maar ook welke bijkomende maatregelen ze zal nemen om in lijn met het Akkoord van Parijs te zijn. Nederland reikt de hand uit om hier samen aan te werken, we hopen dat de Belgische overheid de krachten bundelt om de doelstellingen van Europa in lijn te brengen met het Akkoord van Parijs."


Cruciale drempel voor klimaatrechtvaardigheid 

Om de ergste klimaatrampen te voorkomen, is het wereldwijd de bedoeling om de opwarming te beperken tot 1,5 °C. Dat is cruciaal voor de overleving en toekomst van miljoenen mensen, voor de biodiversiteit en voor het behalen van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s) in 2030. In het najaar publiceert de wetenschappelijke klimaatorganisatie van de VN (IPCC) daar een belangrijk rapport over. Wat we al zeker weten, is dat er een kloof gaapt tussen ambitie en actie. Dat geldt ook voor Europa. 
  
We weten nu al dat de huidige klimaatplannen onvoldoende zijn, zelfs om de 2°C-doelstelling te behalen. Dat geldt ook voor het plan van Europa. Als zelfverklaarde klimaatleider moet de EU de daad bij het woord voegen en bereid zijn de ambitie te verhogen tegen 2020.” zegt Bogdan Vanden Berghe. Dat moet bovendien deel uitmaken van een ambitieuze langetermijnstrategie.  
  
Dat geldt des te meer voor België. De uitstoot van broeikasgassen gaat hier sinds enkele jaren terug de hoogte in. Ons land dreigt internationaal haar geloofwaardigheid te verliezen en moet zo snel mogelijk werk maken van geïntegreerd en coherent klimaatbeleid. De regio’s en federale overheid moeten met andere woorden vertrekken vanuit een gemeenschappelijke visie.