Bakoe, Azerbeidzjan, 24 november 2024 - Het resultaat van COP29 dreigt een rem te zetten op het klimaatbeleid, juist op het moment dat een versnelling zo noodzakelijk is. Na twee weken van gespannen en gepolariseerde onderhandelingen zijn de landen tot een akkoord over klimaatfinanciering gekomen, dat niet in de buurt komt van wat de ontwikkelingslanden nodig hebben. Bovendien faalde deze COP om een sterk signaal af te geven over de noodzaak om de uitstoot te verminderen en fossiele brandstoffen snel uit te faseren. 

'Met dit zwakke akkoord over klimaatfinanciering wordt de wereld in de steek gelaten. Deze mislukking dreigt – op een sleutelmoment voor de planeet – de wereldwijde inspanningen om de klimaatcrisis aan te pakken, te ondermijnen. Het dreigt bovendien kwetsbare gemeenschappen verder bloot te stellen aan een toevloed van escalerende klimaatcatastrofen. Dit is een zware klap voor de klimaatactie, maar het mag de komst van oplossingen die overal ter wereld zo nodig zijn, niet vertragen’, reageert Manuel Pulgar-Vidal, WWF Global Climate and Energy Lead en voormalig minister van Milieu en COP20-voorzitter. 

‘De wetenschap blijft hetzelfde – we moeten dit decennium de actie versnellen om te voorkomen dat klimaatverandering compleet uit de hand loopt. Alle regerings- en bedrijfsleiders hebben de verantwoordelijkheid om op te staan, verder te gaan dan enkel de bepalingen uit dit akkoord, en voldoende financiële middelen vrij te maken om de nodige veranderingen teweeg te brengen. Dit slechte akkoord mag ons niet tegenhouden. We moeten investeren in onze collectieve toekomst.’ 

‘WWF zal zich blijven inzetten opdat dit multilaterale proces, dat zijn veerkracht eerder al bewees, wordt versterkt en de resultaten kan opleveren die de wereld nodig heeft’, onderstreept Pulgar-Vidal. 

Routekaart toegevoegd 

Deze week nog bevestigden de leiders van de G20 de noodzaak om de klimaatfinanciering snel en substantieel op te schalen van miljarden naar biljoenen. De toezegging van 300 miljard dollar per jaar tegen 2035 blijft ver achter bij deze ambitie, ligt te ver in de toekomst, en is niet in lijn met wat nodig is om essentiële klimaatmaatregelen in ontwikkelingslanden te ondersteunen. 

Op het laatste moment werd een routekaart om de financiering op te schalen naar 1.300 miljard dollar toegevoegd aan de tekst, maar dit geeft weinig reden om erop te kunnen vertrouwen dat dit financieringsniveau ook daadwerkelijk zal worden gehaald. Het aantredende Braziliaanse voorzitterschap zal het engagement van alle partijen nodig hebben om deze routekaart in goede banen te leiden en te komen tot een betekenisvol resultaat voor COP30 in Belém, zodat er substantiële bedragen aan financiering kunnen worden vrijgemaakt.

'Niet laten afleiden'

Fernanda Carvalho, WWF Global Climate and Energy Policy Lead: ‘In het jaar dat landen hun nieuwe nationale klimaatplannen vastleggen, is het onaanvaardbaar dat COP29 geen krachtige boodschap afgeeft over de noodzaak om emissies te verminderen en fossiele brandstoffen uit te faseren, ondersteund door adequate financiering. Landen mogen zich door deze bijzonder slechte uitkomst niet laten afleiden van de dringende noodzaak om hun emissiereductiedoelstellingen op te schroeven, de energietransitie door te zetten, en zich aan te passen aan de gevolgen van de stijgende temperaturen. Indien de ontwikkelde landen niet véél verder gaan dan dit financieringsdoel, en ze de routekaart van Bakoe naar Belém van 1.300 miljard dollar niet tastbaar maken, zullen kwetsbare gemeenschappen steeds meer worden blootgesteld aan verwoestende klimaatgevolgen en zal de kans om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5°C steeds kleiner worden.’ 

Vanessa Morales, WWF Senior Expert, Klimaat en Natuur: ‘Ondanks het feit dat klimaat en natuur onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, gaven de onderhandelingen zwakke signalen af over de noodzaak om de actie op beide gebieden, parallel, te versnellen. Natuur kwam weliswaar sterk naar voren in nevenevenementen en randinitiatieven, maar zonder centrale plaats in de formele onderhandelingen, lopen we het risico dat dit essentiële element binnen de klimaatactie op een zijspoor gezet wordt. Klimaat en natuur moeten hand in hand gaan als we een levende planeet voor toekomstige generaties willen veiligstellen.’