Zeeschildpadden doorkruisen onze oceaan al ruim honderd miljoen jaar, maar nu dreigt hun odyssee tot een eind te komen. Dat wil WWF koste wat het kost voorkomen. Daarom bliezen we Blue Corridors for Turtles in het leven: een project waarmee we hun ontzagwekkende migraties doorgronden, zodat we ze beter kunnen beschermen.

Zeeschildpadden leggen in de loop van hun lange levens wel duizenden kilometers af. Dat doen ze instinctief, in alle discretie, al miljoenen jaren lang. Al in de tijd van de ichthyosauriërs – die zo'n 93 miljoen jaar geleden uitstierven – zwommen deze iconische dieren rond. Zeeschildpadden ontstonden tijdens het Vroeg-Krijt. In de 112 miljoen jaar van hun bestaan hebben ze het klimaat allerlei bokkesprongen weten maken. Ze weerstonden alles. IJstijden, allesvernielende meteorieten, verstikkend droge millennia: ze pasten zich op indrukwekkende manier aan.

Toch oefende de mens op een halve eeuw tijd zoveel druk op ze uit dat zes van de zeven zeeschildpaddensoorten nu met uitsterven bedreigd zijn. Over de zevende soort hebben we gewoon niet genoeg info voor een statusanalyse. Ongewenste vangst, stroperij, vervuiling, klimaatverandering: zeeschildpadden krijgen met almaar meer uitdagingen te kampen. Tegelijk doorzwemmen ze de wateren van ruim 50 landen. We moeten dus snel én gecoördineerd ingrijpen om de toekomst van deze ongeëvenaarde oceaanreizigers veilig te stellen.

Want ze zien verdwijnen, da's het laatste wat we willen. Bij WWF werken we hand in hand met wetenschappers, ngo's, overheidsinstellingen en lokale gemeenschappen om de zeeschildpad te beschermen. Zo kwam Blue Corridors for Turtles tot stand: wetenschappelijk onderzoek dat onze kennisleemten vult over waar zeeschildpadden vandaan komen en welke routes ze volgen. Op basis daarvan kunnen we gerichter ingrijpen.

Miljoenen puzzelstukjes te leggen

Zeeschildpadden zijn fascinerende wezens met tal van geheimen voor de wetenschap. Onderzoek kost tijd, en licht vaak maar een tipje van de sluier van deze enigmatische dieren. Als zeeschildpadden verdwijnen, zullen we hun mysteries nooit kunnen doorgronden.

Het goede nieuws? Wereldwijd verzamelen mensen al jarenlang gegevens. Wetenschappers rusten zeeschildpadden uit met GPS-zenders, lokale gemeenschappen monitoren zeeschildpadden die eieren komen leggen, ngo's tellen het aantal nesten op stranden en voeren genetische analyses uit ... Die info is er, maar bleef versnipperd en verspreid. Dus dachten we … wat als we al die onderzoeksresultaten nu eens samenbrachten in een wereldwijde databank?

Dat is precies wat Blue Corridors for Turtles wil bereiken. Genetische gegevens en routes worden op grote schaal samengebracht. Doel: Important Marine Turtle Areas aanduiden – de gebieden die we met voorrang moeten beschermen. Blue Corridors for Turtles is een belangrijke stap vooruit. Het project geeft ons inzicht in de migratieroutes van zeeschildpadden, én zorgt dat we grensoverschrijdende beschermingsmaatregelen kunnen invoeren.

Wat weten we al?

Wanneer zeeschildpadden uit hun ei kruipen, weten ze instinctief dat er hen een indrukwekkende migratie vol valkuilen te wachten staat. Hun eerste en hun gevaarlijkste reis is die van hun ei naar de zee: ze moeten veilig van hun geboortestrand naar het water kruipen.

Hun eerste levensdagen zijn bepalend. Ze trappelen als bezetenen om zo ver mogelijk van de kustlijn te geraken, waar er meer roofdieren zijn dan in volle zee. Hebben ze het zover geschopt, dan laten ze zich jarenlang meevoeren door de oceaanstroming. Die jaren noemen we ook wel de ghost years. Waarom? Omdat wetenschappers eigenlijk geen idee hebben wat er al die jaren met de dieren gebeurt. Wat we wel weten: op die manier leggen ze honderden en zelfs duizenden kilometers af. De langst gemeten afstanden? Meer dan 20.000 kilometer!

Zodra de dieren groot en sterk genoeg zijn, zwemmen ze terug naar de kust. Daar vinden ze grasvelden, mangroven, koraalriffen ... Veilige plekken vol voedzame stoffen. En wanneer ze klaar zijn om zich voort te planten (bij vrouwtjes is dat wanneer ze tussen de 15 en 30 jaar oud zijn), doen ze écht iets ontzagwekkends. Ze keren terug naar het strand waarop ze zelf uit hun ei kropen om de cyclus van het leven verder te zetten. Daarvoor gebruiken ze hun 'geïntegreerde GPS': ze kunnen variaties in het magnetisch veld van de aarde detecteren en zich zo oriënteren.

Door hun eitjes te leggen, zetten ze een cyclus verder die generatie op generatie met elkaar verbindt. Prachtig, toch? We moeten alles doen om die magie te bewaren.

Jij kan ook helpen, door symbolisch een zeeschildpad te adopteren.