Met steun van WWF hebben onderzoekers een camera op de rug van een dwergvinvis geplaatst, een soort die vandaag nog steeds grotendeels onbekend is voor wetenschappers. Dwergvinvissen meten zeven tot negen meter lang en zijn de op een na kleinste baleinwalvissen. De verzamelde gegevens zullen toelaten om de kennis over deze soort te verdiepen. Onderzoekers zijn vooral geïnteresseerd in het voedingsgedrag van deze zoogdieren.

WWF-Australië financierde drie "walviscamera's" om wetenschappers te helpen de kritieke voedingsgebieden in Antarctica in kaart te brengen en de impact van smeltend ijs veroorzaakt door het broeikaseffect te berekenen.

'We weten weinig over deze walvisachtigen, anders dan dat ze graag in ijskoude wateren leven. We hebben echter niet genoeg informatie over hun voedingsgedrag ', legt Ari Friedlaender uit, een bioloog aan de University of California in de Verenigde Staten en lid van het onderzoeksteam.

Honderdmaal per uur duiken

De camera, die dankzij een zuignap op de rug van de walvis hangt, komt na een paar uur los. Wetenschappers kunnen het apparaat dan weer opvissen voor hergebruik. Het blijkt dat de dwergvinvis wel honderd keer per uur duikt om krill te vangen, een soort kleine garnalen die meestal in het koude water van Antarctica voorkomen.

'Deze beelden zullen ons in staat stellen samen te werken met de Conventie voor de instandhouding van de levende rijkdommen in de Antarctische wateren (CCAMLR). We kunnen dan samen met de visserijsector visgebieden vastleggen die verder verwijderd zijn van de vitale voedselgebieden van de walvissen', zegt Chris Johnson van WWF-Australië.

WWF is bezorgd dat de industrie de totale krillvangst nog wil vergroten. 'WWF zal blijven pleiten voor meer beschermde zeegebieden op Antarctica omdat ze van vitaal belang zijn voor het behoud van de biodiversiteit. WWF werkt samen met Dr. Friedlaender en haar team om deze kritische nieuwe informatie over walvissen te presenteren aan de beleidsmakers die beslissen over de beschermingsprogramma's', aldus Chris Johnson.

Momenteel neemt de CCAMLR alleen gegevens over pinguïns, zeehonden en zeevogels in aanmerking, wanneer nieuwe voorstellen voor beschermde gebieden worden onderzocht. WWF hoopt dat, met deze nieuwe gegevens, ook de dwergvinvissen mee zullen kunnen beslissen over welke gebieden beschermd moeten worden.