Eerste koppel wolven in Vlaanderen: een actief beleid dat veehouders helpt zich aan te passen, dringt zich op

Eerste koppel wolven in Vlaanderen: een actief beleid dat veehouders helpt zich aan te passen, dringt zich op

Na een bijna onopgemerkt verblijf van zeven maanden, ziet het ernaar uit dat Naya gezelschap heeft gekregen van een tweede wolf. Dat er binnenkort weleens een roedel wolven in ons land zou kunnen leven, doet ook ons hart sneller slaan.Voordat we gaan dromen of wanhopen, kijken we best eerst naar de feiten en wat er moet gebeuren.

 

Wolven verkiezen doorgaans wilde prooien boven vee. Sommige wolven ondervinden echter dat, bijvoorbeeld schapen, gemakkelijke prooien zijn. Zeker als de wolf onderweg is en zich op ongekend terrein bevindt. Ook in hun territorium kunnen ze schapen doden ter aanvulling van hun dieet. Een wolf kent geen ethisch verschil tussen het doden van schapen en het vangen van wilde prooien. Het gaat hier dus niet om een stoute of een flinke wolf, maar om normaal wolvengedrag. Zoals bij vele andere natuurfenomenen, gaan de pracht en de vele andere voordelen ervan soms gepaard met schade. In het geval van de wolf kunnen we veel doen om deze schade te beperken.

Een wolf moet leren dat vee geen deel kan uitmaken van zijn dieet. Hiervoor zijn beschermingsmaatregelen, zoals in Duitsland op vele plaatsen toegepast, zeer succesvol en de meest duurzame oplossing. Aangepaste (elektrische) afsluitingen en/of het inzetten van kuddebewakingshonden kunnen schade door wolven zo goed als uitsluiten, indien ze correct gebruikt worden.

Het Duitse voorbeeld 

In Duitse deelstaten waar de wolf gevestigd is, worden boeren vergoed voor het nemen van deze beschermingsmaatregelen. Waar de wolf nog niet gevestigd is, zijn vaak mobiele ‘wolfproof’-afsluitingen gratis beschikbaar als noodoplossing.De ervaring van WWF wereldwijd leert dat, net in die streken waar de wolf al lang verdwenen is, er extra inspanningen moeten geleverd worden om opnieuw te leren samenleven. De terugkeer van de wolf in Duitsland, reeds 18 jaar aan de gang, en het proactief beleid van de Duitse overheid tonen aan dat dit geen concurrentiestrijd hoeft te zijn tussen natuur en veeteelt, maar dat mens en wolf terug succesvol kunnen samenleven.

Pepijn T’Hooft, referent Grote Zoogdieren voor WWF-België : 'We roepen de overheid op om ook in België over te gaan op een actief beleid dat veehouders financieel en technisch ondersteunt. WWF werkt, met steun van de Europese overheid, in een tiental Europese landen aan een betere coëxistentie met grote predators. Ook andere natuurverenigingen en overheden hebben kennis opgebouwd. België kan gebruik maken van deze opgebouwde kennis.'