Nu de wolf terugkeert in ons land, moet de overheid maatregelen nemen op lokaal, regionaal en nationaal niveau. Intussen werkt WWF internationaal aan grensoverschrijdende samenwerking om de terugkeer van grote carnivoren in goede banen te leiden.

De wolf is terug. Na meer dan 100 jaar afwezigheid, was er aan media-aandacht geen gebrek. Waarom blijft dit statige dier onze geesten en harten beroeren? Misschien doet hij ons terug mijmeren over het wilde Europa van weleer, lang voordat onze voorouders en wijzelf onze voetsporen begonnen na te laten op het Europese vasteland. Toen alles nog één grote wildernis was met kleurrijke bossen en meanderende rivieren. Toen grote wilde dieren diep in deze imposante wouden rondstruinden op zoek naar voedsel en beschutting met enkel natuurlijke barrières om te overwinnen. Of voeren wolven ons mee terug naar onze kindertijd vol met spannende sprookjes als trots onderdeel van ons cultureel erfgoed? Of zien wij wolven als het alter ego van onze beste vriend, de gedomesticeerde hond? Of doen wolven ons dromen van avontuurlijke reizen naar oerbossen en andere wilde plekken om een glimp van hen op te vangen? De wolf kan veel emoties in ons losmaken: respect, ontzag, nieuwsgierigheid of toch wel angst?

De terugkeer van wolven maakt duidelijk dat de tot nu toe geleverde inspanningen voor Europese bescherming van bedreigde diersoorten en hun leefgebieden werken, stap voor stap over de landsgrenzen heen. Wolven spelen als top van de voedselketen een sleutelrol om de ecologische balans in onze ecosystemen te behouden. Ze houden als carnivoren de populaties van omnivoren (bv. everzwijnen) en herbivoren (reeën) in evenwicht, en vice versa. Wolven zijn even veel verweven met onze natuur, als met onze eigenste geschiedenis. Al zijn wij dat vaak vergeten. Maar we kunnen weer leren hoe op een positieve manier samen te leven met wolven. En daarvoor hoeven we het niet eens ver te zoeken: kijk hoe onze dichte en verdere buren het aanpakken. In de voorbije jaren zijn doorheen Europa verschillende initiatieven gestart om de ‘balans van samenleven’ te herstellen, zowel op niveau van het beleid als door middel van projecten op het terrein. Allemaal met vier belangrijke doelstellingen:

1. Uitbouwen en beheren van grote aangesloten natuurgebieden;
2. Vermijden van conflicten;
3. Compenseren van eventueel geleden schade;
4. Creëren van een positiever beeld van de wolf.

Met steun van de EU ging in september 2017 een nieuw programma van start: ‘Eurolargecarnivores’. In dit project gaat WWF in samenwerking met verschillende organisaties grensoverschrijdende samenwerking ondersteunen rond deze vier doelstellingen. Voor de wolf, maar ook voor andere grote carnivoren, die maar al te vaak in hetzelfde straatje verzeild zijn geraakt, komt dit niets te vroeg.

België kan hierbij niet achterblijven, want we zijn natuurlijk geen eiland. Dat heeft de komst van Naya duidelijk bewezen. Een warm welkom voor de wolf staat of valt met een goede en vooral tijdige voorbereiding. Daarom vragen wij aan het beleid om op korte termijn hiervoor concrete, goed gecoördineerde maatregelen te nemen op lokaal, regionaal en nationaal niveau. Voor WWF is dit alvast een belangrijk voornemen voor het nieuwe jaar, samen met u!