Met roofdieren zoals leeuwen samenleven, daar komen heel wat uitdagingen bij kijken. Daarom steunt WWF de Lion Ambassadors, of leeuwenambassadeurs, in Kenia. Twintig jongeren uit lokale gemeenschappen leerden zo leeuwen monitoren en begrijpen, zodat ze hun gemeenschappen kunnen helpen om zo harmonieus mogelijk samen te leven met deze imposante katachtigen.

Op dertig jaar tijd verdween bijna de helft van de Afrikaanse leeuwen. Nu huisvest het continent er nog maar 20.000. Oorzaak? Habitatvernietiging, een gebrek aan prooidieren en stroperij. Ook conflicten met lokale gemeenschappen – conflicten die vaak leiden tot wraakacties – zetten de leeuwen onder druk. Misschien is dat zelfs de belangrijkste bedreiging voor de soort op dit moment. WWF wil dus inzicht krijgen in die conflicten, zodat we weten hoe we ze moeten aanpakken.

Denk even mee. In België leeft een handvol wolven, verspreid over het hele land. Dat zorgt al voor opschudding en onrust. Vooral bij veehouders, die (terecht) bang zijn dat wolven hun dieren zouden aanvallen. Beeld je nu even in dat je samenleeft met honderden leeuwen! Dat is een heel ander verhaal.

Maar voor wie in en rond de Masai Mara leeft, is het dagelijkse realiteit: het wildreservaat huisvest namelijk 850 à 900 leeuwen. De Masai Mara is zelfs een van de laatste grote bastions voor deze iconische carnivoor. Met WWF willen we ze dus beschermen, én rekening houden met de leefwereld van lokale gemeenschappen, die vrezen dat leeuwen hun vee – of zelfs mensen ... – aanvallen.

Daarom steunt WWF-België het Keniaanse Mara Predator Conservation Programme (MPCP). Dat initiatief zet alles op alles om grote roofdieren te behouden. Om leeuwen te beschermen, en tegelijk te zorgen dat gemeenschappen zorgeloos aan hun zijde kunnen leven.

Dag en nacht op wacht

MPCP stelt 20 jongeren uit lokale gemeenschappen te werk. Als leeuwenambassadeurs doen ze dagelijks hun ronde in risicogebieden en leggen ze hun oor te luister bij gemeenschappen. Hun werk is essentieel. Ze verzamelen gegevens over aanvallen op vee, waarschuwen veehouders wanneer er een leeuw in de buurt komt, en organiseren bewustmakingsactiviteiten in dorpen en scholen in hun omgeving.

Ze houden ook baraza's. Dat zijn vergaderingen waarin gemeenschappen praten over uitdagingen waar ze voor staan; waarin ze naar oplossingen zoeken en de banden aanhalen met lokale autoriteiten.

Tot slot voeren de leeuwenambassadeurs ook antigifcampagnes. Want als een leeuw vergiftigd raakt, kan dat gevolgen hebben voor een waaier aan andere soorten, zoals aaseters. Om te vermijden dat het gif zich door de voedselketen verspreidt, komen de leeuwenambassadeurs zo snel mogelijk tussen.

De informatie die ze op het terrein verzamelen, vormt de basis voor concrete en gerichte maatregelen. Zo weten we bijvoorbeeld waar we dringend moeten ingrijpen om vee te beschermen. Daar installeren we dan roofdierwerende boma's (verstevigde omheiningen), of lichten die leeuwen op een afstand houden. Die ingrepen hebben hun nut al bewezen, en dat bedaart de gemoederen. 'Sinds de boma er staat, heb ik geen enkel dier meer verloren', getuigt een veehouder.

GPS-halsbanden helpen conflicten voorkomen

Bepaalde leeuwen (en cheeta's) dragen een GPS-halsband. Wanneer die dieren te dicht bij risicogebieden komen, krijgen de leeuwenambassadeurs meteen een melding. Zo kunnen zij de betrokken inwoners op tijd waarschuwen, en dus incidenten voorkomen.

De halsbanden leveren ook waardevolle informatie op over de gewoontes van de leeuwen en cheeta's. Waar gaan ze heen? Welke gebieden vermijden ze? Hoe gaan ze om met hun omgeving?

Katachtigen beschermen = hun ecosysteem beschermen

Leeuwen en cheeta's zijn sleutelsoorten. Als zij verdwijnen, raakt het evenwicht verstoord in het ecosysteem waarin ze leven.

Met dit programma helpt WWF-België grote roofdieren beschermen, én zorgen we dat ze in harmonie kunnen samenleven met de gemeenschappen waarmee ze hun grondgebied delen.