De 5 beste moeders uit het dierenrijk

De 5 beste moeders uit het dierenrijk

Op zondag 10 mei vieren we Moederdag! Het moment om alle moeders ter wereld in de bloemetjes te zetten, inclusief de meest toegewijde van het dierenrijk, omdat mensen niet de enigen zijn die hun nakomelingen uitzonderlijk goed beschermen en voor hen te zorgen. De wilde wereld zit ook vol met voorbeeldige moeders die zich dubbel plooien voor het welzijn en de veiligheid van hun jongen. Dit overzicht zet dierlijke moeders met een groot moederinstinct in de kijker. 


 


WWF elephant olifant


Olifanten 


Olifanten zijn misschien wel de meest beschermende moeders ter wereld. De kleintjes worden in de watten gelegd en groeien op in een matriarchale samenleving waar elk vrouwtje in de groep deelneemt aan de opvoeding van de kleintjes. Als de kudde zich verplaatst worden de jongste olifanten in het midden van de groep geplaatst, weg van roofdieren. Als een kalfje wees wordt, zal de rest van de kudde het adopteren. De band tussen een babyolifant en zijn moeder is ook een van de sterkste in de dierenwereld. Mannelijke baby's blijven tot 12 jaar bij hun moeder voordat ze onafhankelijk worden, terwijl een vrouwelijke babyolifant meestal tot haar volwassenheid bij haar moeder blijft en waarschijnlijk nooit van haar zal worden gescheiden tot de moeder sterft van ouderdom. 



 


WWF ours brun brune beer


Bruine beren  


Vrouwelijke bruine beren voeden hun jongen alleen op - en terecht - mannetjesberen zijn een van de grootste bedreigingen voor welpjes, naast andere roofdieren. Na de geboorte aarzelen de mannetjes soms niet om de jongen te doden om zo hun moeder terug te winnen.In de winter krijgen berenmoeders een nest van 1 tot 3 welpen. Deze kleintjes leven in eerste maanden van hun leven warm bij hun moeder in haar hol en komen er pas in het voorjaar uit. Dan starten ze met hun opleiding in overleven in het wild, altijd onder scherp toezicht van hun moeder. De welpen blijven 2,5 jaar bij hun moeder voordat ze onafhankelijk worden. 



 


WWF gorilla


Gorilla’s  


Vrouwelijke gorilla’s hebben minder geluk en moeten extra hard knokken voor hun jongen. Gorilla’s leven in een haremstructuur waarbij één of twee zilverruggen en groep van meerdere vrouwtjes beschermen. Er is meer concurrentie tussen de vrouwtjes waardoor een moeder niet moet rekenen op steun in de opvoeding van de andere vrouwtjes in de groep. Er wordt onderling ook nauwelijks gevlooid maar de groep zal alle jongen wel beschermen tegen dreiging van buitenaf. De moeder moet haar jong twee jaar lang zogen en ze draagt het tot 6 maanden op haar rug. Tot de seksuele volwassenheid blijft het jong in de buurt van de moeder en in de groep, hij moet van haar alles leren om onafhankelijk te worden zoals sociaal gedrag en klimmen. De groep is wel belangrijk voor het aanleren van moedergedrag aan jonge vrouwtjes en imponeergedrag aan jonge mannetjes.  



 


WWF panda


Reuzenpanda’s  


Bij de geboorte zijn reuzenpanda’s helemaal hulpeloos. Ze zijn blind en wegen maar 100-150 gram. De moeders daarentegen zijn gigantisch en wegen gemiddeld 150 kg. De panda is dan ook een van de dieren met de grootste verhouding tussen kind en ouder. Pandamoeders moeten hun jongen dus veel aandacht en verzorging geven, ze moeten altijd alert zijn en wiegen het jong bijna constant. Dit duurt ongeveer drie maanden, daarna zijn de jongen groot genoeg om zelf rond te bewegen. Pas na 12 maanden krijgt het jong een aanzienlijke groeispurt en kan het wel tot 50 kilo bijkomen in zes maanden tijd. Pas na 18 maanden is het jong klaar om zijn moeder te verlaten en op eigen benen te staan.  



 


WWF dauphin dolfijn


Dolfijnen  


Dolfijnkalfjes beginnen meteen na hun geboorte naast hun moeder te zwemmen. Die zoogt hen de eerste vier tot acht dagen tot wel vier keer per uur! Ze blijven hun kalfjes zogen tot 18 maanden na de geboorte. Jonge dolfijnen moeten meteen mee zwemmen met de rest van de groep, daarom creëren de moeders een zog. Dit is een beweging in het water waardoor een zuigeffect ontstaat en waardoor de kalfjes vanzelf bij de moeder blijven. Moeders en hun kalfjes ontwikkelen een sterke relatie. Indien het toch voorkomt dat een kalf de groep kwijt raakt, maakt de moeder een kenmerkend geluid dat het kalfje herkent en gebruikt om de groep te lokaliseren.