#COP23: Allemaal aan boord behalve een?

#COP23: Allemaal aan boord behalve een?

De klimaatconferentie startte dit jaar met serieus wat kreten & gezang. Geen vreugdekreten, maar omdat Fiji, de voorzitter van deze conferentie, een grootse traditionele welkomstceremonie uitvoerde. Onze blauw-groene aardbol heeft het nog altijd moeilijk en de inspanningen die we leveren zijn nog niet voldoende om de grote omslag naar een koolstofarme economie te maken. 

 

De vorige VN-klimaatconferentie in Marrakech in 2016 kreeg op dag 3 een grote verrassing te verwerken. Op deze dag, precies een jaar geleden verkozen de Verenigde Staten klimaatscepticus Trump als president. Naar aanloop van COP23 dit jaar vroeg ik me af welke verrassing we deze keer op ons bord zouden krijgen. Voor grootse politieke drama’s is het allicht nog wat te vroeg. Maar toch werden we gisteren al verrast. Syrië, een land dat al jaren verscheurd is door oorlog, kondigde aan in het akkoord van Parijs te stappen. Slechts 3 landen ter wereld wilden het akkoord van Parijs niet navolgen: Syrië, dat totnogtoe wel andere problemen aan zijn hoofd had; Nicaragua, omdat ze het akkoord niet ambitieus genoeg vonden en de VS onder president Trump. Nicaragua tekende 2 weken geleden alsnog, Syrië volgt binnenkort. De VS blijven dus als enige land, en als tweede grootste vervuiler, aan de zijlijn staan. De enige regering die de realiteit van klimaatverandering negeert.

Gelukkig hebben we nog We Are Still In. Na het ongeloof dat vele Amerikanen hadden over de verkiezing van President Trump, begon het verzet tegen zijn klimaat(non-)beleid vorm te krijgen. Op 5 Juni 2016, 72 uur nadat Trump zijn intentie aankondigde om uit het akkoord van Parijs te stappen, lanceerden 2200 Amerikaanse leiders uit de bedrijfs- en academische wereld, maar ook uit steden en staten, het initiatief We Are Still In [the Paris Agreement]. Ze willen aantonen dat niet iedere Amerikaan het eens is met het klimaatbeleid van Trump’s regering. In amper een maand tijd had de beweging al dubbel zo veel ondertekenaars. Om de schaal van het initiatief te duiden: de ondertekenaars vertegenwoordigen 127 miljoen Amerikanen en $6.2 triljoen van de Amerikaanse economie. Tel maar eens na, dat zijn heel veel nullen! Als de beweging een land zou zijn, dan zou dit het tiende grootste land ter wereld zijn.

Alhoewel de Amerikaans president enkel een kleine officiële delegatie afvaardigde naar COP23 in Bonn, is een delegatie van We Are Still In gedurendede volledige klimaatconferentie aanwezig om banden te smeden met actoren buiten de regeringsdelegaties. Want voor alle ondertekenaars van het akkoord van Parijs zich op de borst kloppen omdat ze, in tegenstelling tot de intenties van President Trump, nog in het akkoord zitten, moet er toch klare taal gesproken worden. Als overheid Parijs ondertekend hebben is niet voldoende, er moet een duidelijke nationale klimaatvisie en – actie uit voort vloeien. En net daar knelt het schoentje: met alle nationale klimaatplannen die op dit moment neergelegd zijn bij de VN, zal de opwarming nog steeds richting 3°C lopen. Niet voldoende dus om onze planeet & haar bewoners te beschermen tegen de gevolgen van klimaatverandering.

Het UNEP Gap Report dat vorige week werd gepubliceerd maakte dat ook erg duidelijk: de emissiereducties die we via het akkoord van Parijs moeten realiseren, zijn slechts 1/3 van de reducties die we in totaal moeten bereiken om opwarming te beperken tot beheersbare proporties. De boodschap is dus duidelijk: we moeten doen wat we beloofd hebben en we moeten zelf meer doen dan wat we in 2015 dachten dat voldoende was. Wetenschappelijke studies wijzen telkens opnieuw aan dat klimaatverandering sneller gaat dan gedacht. 

De ambitie van alle landen moet dus omhoog. En hoewel wordt gezegd dat de COP in Bonn slechts een technische conferentie is, waar de regels voor de invoering van het akkoord van Parijs worden vastgelegd, ligt daar niet de enige uitdaging. Dit jaar moeten we zorgen dat de fundering wordt gelegd voor het verhogen van de nationale klimaatdoelstellingen, die in de COP volgend jaar onder de loep zullen genomen worden. De geesten zijn sinds 2015 al gerijpt en tijdens COP24 zouden we de verhoogde ambitie moeten oogsten – zonder als het moet, maar liefst mét de VS. En dat is exact wat het Amerikaanse middenveld met We Are Still In probeert de doen: zorgen dat Amerika niet hopeloos achteropgeraakt in de transitie naar een koolstofarme maatschappij. Ook elders ter wereld moet bedrijven & middenveld in gang schieten: de nood aan verandering is hoog en dringend.

Ook WWF wil zijn steentje bijdragen om de klimaatambitie te verhogen en samenwerkingen tussen niet gouvernementele organisaties te verhogen. Naast onze terreinprojecten, waar samenwerking met partners centraal staan, brengen we ook in COP23 in Bonn mensen samen. In het WWF Paviljoen brengen we opiniemakers, bedrijven, middenveld en experts samen om het debat te voeden, samenwerkingsverbanden te smeden en voorbeelden te tonen van hoe we samen een sociaal rechtvaardige transitie naar een koolstofarme maatschappij kunnen realiseren. De wetenschap is duidelijk over wat we moeten doen, de uitvoering kan niet langer op zich laten wachten.  

Wil je het WWF paviljoen op COP23 volgen? Dat kan via onze #Pandahub en via onze website.

Lees ook " COP23: De dringendheid van het klimaat vraagt om politieke actie"

Julie Vandenberghe